Όταν πάμε στα ουζερί και τρώμε οστρακοειδή (στρείδια, μύδια, κυδώνια, χτένια, γυαλιστερές, πετροσωλήνες) το όστρακο δεν το πετάμε. Έχουμε και κλιματική αλλαγή. Τα κρατάει ο μαγαζάτορας/ισσα και, όταν μαζευτεί ικανός όγκος, τα πάνε σε ένα ειδικό μηχάνημα-καβουρδιστήρι που τα σπάει και τα κάνει ψηφίδες.
Μετά, χρησιμοποιούμε τις ψηφίδες αυτές για ανακαίνιση στα ουζερί, ως υλικό για προσόψεις και διακοσμήσεις (you didn’t see it coming). Όπως τα Ζαγοροχώρια δηλαδή είναι φτιαγμένα από πέτρα, έτσι και τα παραθαλάσσια χωριά θα είναι φτιαγμένα από πετροσωλήνα. Ανακυκλώνεται έτσι το τοπικό αυτό υλικό, με τρόπο αισθητικό, αλλά και διαδραστικό (το μαγαζί γίνεται infographic δηλαδή και μπορούμε να δούμε που τρώνε πιο πολύ μύδι, στρείδι, κλπ).